Hoi! Welkom, super leuk dat u een kijkje komt nemen! Ik ben Lara Hendriks en ik ben zestien jaar. Ik woon in Valkenswaard en zit momenteel in 5 havo op het WereDi. Kunst is altijd iets waar ik graag mee bezig ben geweest, al sinds jongs af aan. Het zit dan ook wel in de familie (ik heb het denk ik net iets meer van de een dan van de ander :). In ieder geval heb ik dan ook voor het vakkenpakket N&G met als keuzevak kunst gekozen.
Op deze pagina zie je de twee eindwerkstukken waar ik het afgelopen jaar mee bezig ben geweest. Ik ben echt iemand die graag tweedimensionaal te werk gaat en mijn eigen ding wil doen. Vanwege mijn eigenwijsheid sta ik dan ook wel bij velen bekend. Het was echter niet de bedoeling dat ik gewoon maar mijn eigen kant op ging. Kunst gaat ook om nieuwe dingen proberen, verder gaan dan je zelf denkt te kunnen. Indirecte betekenissen zoeken achter een simpele kwaststreek. Dit was nog wel een uitdaging voor mij… maar ziet u vooral zelf wat ik er uiteindelijk van heb gemaakt! Veel plezier!
Werk 1
Mine, zelfhardende klei en hout, 2021
Op de afbeelding ziet u mijn eindwerkstuk ‘Mine’. Het is een sculptuur; een vrouwelijk lichaam gemaakt uit zelfhardende klei in de kleur terracotta, met daaromheen een houten kader. Het werk is in principe driedimensionaal, maar heeft een tweedimensionaal element door de vlakke achterkant. Op het lichaam ziet u allerlei nare miniatuur gezichten met verschillende gezichtsuitdrukkingen, deze hebben een vervreemdend effect. Verder is het werk met de hand en hulpmaterialen geconstrueerd.
Het werk gaat voornamelijk over ons lichaam en hoe andere je beeld hierop beïnvloeden. Het is geen geabstraheerd werk, maar wel enigszins vervreemd en gedeformeerd. Het klopt niet met de werkelijkheid, maar ook weer wel; het beeld is namelijk nagemaakt van een foto van mijn eigen lichaam, wat ook de gekozen naam ‘Mine’ uitlegt. Mine heeft echter een dubbele betekenis. Achter deze naam schuilt ook de indirecte betekenis; het is mijn lichaam, anderen horen hier niks over te zeggen hebben. Het is een actueel onderwerp, vooral met de toenemende invloed van de sociale media op vooral jongeren. Er is altijd een bepaald beeld geweest van hoe je lichaam eruit hoort te zien. Ook heeft iedereen hier altijd van alles over te zeggen. Positief en negatief. Komt dit vanuit onzekerheid? Ik denk het wel. Door mijn eigen lichaam als inspiratie te nemen laat ik die onzekerheid dan ook van me af vallen. Het laat voor mij zelfverzekerdheid en moed zien. Het is onze keuze hoe wij naar ons lichaam kijken en hoe wij mensen ons laten beïnvloeden hierin. Het is mijn lichaam. Mine.
Werk 2
Ingewikkelde Schoonheid, plastic, acrylverf op canvas, 2021
Op de afbeelding ziet u mijn tweede eindwerkstuk ‘Ingewikkelde Schoonheid’. Dit werk is een schilderij van de natuur, volledig uit gevoel op canvas gezet. Verassend, ook voor mij. Ik heb hierbij gebruik gemaakt van acrylverf, deze keuze vanwege de beperkte materialen in huis door de maatregelen. Het is een tweedimensionaal werk, deze echter ook weer een klein driedimensionaal element door het plastic wat naar voren komt. Het is een asymmetrisch werk, met veel schaduw en lichtspeling. De lichtinval komt van linksboven. Dit geeft een rustgevend effect, wat echt die schoonheid van de natuur laat zien.
Het werk gaat over de schoonheid van de natuur en de invloed van de mens daarop. Ik heb de keuze gemaakt om redelijk realistisch te werk te gaan. We zien ‘door het plastic’ de schoonheid van de onbewerkte natuur niet meer. We hebben zelfs niet in de gaten hoe groot onze invloed hierop nu daadwerkelijk is. Neem nu het bos, bomen die in een rijtje geplant zijn door de mens nadat we het oorspronkelijke bos hadden gekapt. Wandelpaadjes. De wandelpaaltjes. Gesnoeide struiken. Droge meren en rivieren. Alles wat we nu eigenlijk in de natuur aantreffen, is direct ofwel indirect bewerkt of beïnvloed door de mens. Het verschil is niet meer zichtbaar en ook onbekend voor ons. We kennen het niet op een andere manier. De schoonheid van de onbewerkte natuur is door ons doen niet meer zichtbaar.
