Noijons, Savanne
Savanne Noijons
Welkom! Ik ben Savanne Noijons, ik ben 18 jaar en zit momenteel in mijn examenjaar op het vwo. Ik heb de afgelopen jaren het vak Kunst Beeldend gevolgd op het SG Weredi hier in Valkenswaard. Het vak gaf een mooi contrast in mijn pakket vol exacte vakken, wat me als persoon ook meteen goed omschrijft; Ik hou heel erg veel van techniek en wetenschap maar gebruik daarin ook graag mijn creativiteit. Het is dan ook daarom dat ik na dit jaar Industrial Design ga studeren op de Technische Universiteit.Relativitijd, beeld, geluid, digitale dragers, tulegaas, projector, geen afmetingen, 2021
Het kunstwerk is een experience, als toeschouwer loop je
door een donkere ruimte waar je om je heen animaties ziet afspelen. Deze
animaties lijken los in de lucht te worden afgespeeld, als een soort hologram.
Op de animatie zijn verschillende symbolen van tijd te herkennen. Een klok, een
zandloper, celdeling (symbool voor groei) en de draaiing van planeten.
Het kunstwerk is een experience, waarmee een beeld wordt gevormd door lichtkunst, een animatie wordt geprojecteerd op een installatie in een ruimte.
Het werk gaat over de relativiteit van tijd. Als wij denken
aan tijd is het een heel voor de hand liggend iets. De tijd: een klok, of
zandloper. Als men er wat langer over nadenkt zeg die dat het terug te zien is
in groei. Dus tijd is het verschil tussen jong en oud. Of tijd is de draaiing
van de aarde rond de zon. Maar dit zijn allemaal alleen maar voorbeelden van
hoe wij tijd proberen te begrijpen. Wat is tijd nu eigenlijk echt? Tijd is iets
relatiefs. Tijd is het verschil tussen nu en gisteren, maar wat als je je in
een donkere kamer bevindt zonder geluid, beeld, geur niks. Er is niks dus er
verandert niks. Is er dan nog verschil tussen vandaag en gisteren? Dus is er
dan nog tijd? Wij proberen tijd visueel te maken, als mens proberen we het te
begrijpen, in dit werk wil ik laten zien dat tijd eigenlijk niks is als je het
geen waarde geeft. Tijd bestaat niet, het is niks fysieks en je kunt het niet
grijpen of begrijpen.
Om dit verhaal in beeld om te zetten heb ik een animatie
gemaakt van tijd, deze animatie geeft weer hoe wij als mens de tijd proberen te
begrijpen. De tijd lijkt steeds sneller te gaan en het geeft ons stress. Dit
heb ik proberen na te boosten door een steeds sneller bewegend beeld en sneller
tikkend geluid, je bent omringt door snel tikkende klokken en draaiende
planeten je voelt je opgejaagd de tijd gaat sneller en sneller. Dan is het
ineens donker, je staat in een donkere kamer, geen geluid, beeld, geur niks.
Tijd bestaat niet, het is niet tastbaar het is niet te begrijpen. Tijd heeft
alleen waarde als jij er die aan geeft.
Je maakt als toeschouwer dus mee hoe het is om geen tijd te
hebben. En dat tijd relatief is. Zolang de animatie speelt heb je een gevoel
van tijd, er verandert iets. Wanneer je deze verandering weghaalt merk je dus
hoe tijd er niet is, als er niets verandert.
Vast in de oneindige spiraal van tijd, metaaldraad, glazen kerstballen, visdraad, kledingrek, 100cm × 20cm × 160cm, 2021
Je ziet een serie metalen spiralen met visdraad bevestigd
aan een kledingrek. In elke metalen spiraal zit een kerstbal. De vormen in het
werk zijn rond, de compositie is horizontaal. Het werk is dynamisch en
asymmetrisch. Er is gebruik gemaakt van lichte tertiaire kleuren, het zijn
warme kleuren. Het werk is geconstrueerd.
De toeschouwer moet het werk in beweging waarnemen, hierom is het werk een mix tussen een experience en een installatie.
Tijd is iets wat er altijd al is geweest en nooit zal
stoppen. Het is oneindig. Al vergaat de aarde, tijd blijft bestaan. Maar hoe kun
je vooruitgaan als er geen begin of einde is? Je gaat vooruit in iets oneindigs
is, maar ga je dan vooruit? Je gaat vooruit maar je staat stil in het
oneindige. Dit principe wou ik graag illustreren. Hiervoor heb ik gebruikt
gemaakt met draaiende spiralen. De bal in de spiraal lijkt te bewegen, maar je
ziet dat de bal de spiraal nooit zal verlaten. De bal zit vast in de oneindige
spiraal die tijd is. Het zijn spiegelende bollen. Als toeschouwer zie je jezelf
in de bollen afgebeeld, want jij als mens beweegt in die oneindige spiraal van
tijd. Je groeit, je gaat op een gegeven moment dood, dan groeien je kinderen,
als ras zijn we een zich herhalende cirkel. Als ons ras uitsterft ontstaat er
een nieuw ras, die uitgroeit tot een groot ras totdat het uitsterft en er een
nieuw ras ontstaat. Het systeem op aarde blijft zich herhalen. Als onze zon ooit uitdooft en de aarde
verdwijnt ontstaat er weer een nieuwe zon met nieuwe planeten. Alles herhaalt
zichzelf in deze spiraal van tijd. Het stopt nooit.
Er zijn meerdere spiralen naast elkaar met elk een andere
grote en snelheid. Dit kan op twee manieren worden uitgelegd: Ieder mens heeft
zijn eigen verhaal, en ieder mens zit in zijn eigen oneindige spiraaltje. Maar
ook bestaan er daadwerkelijk verschillende oneindigheden. De oneindigheid aan
cijfers 0 tot 1 is kleiner dan de oneindigheid aan cijfers tussen 0 en 100. Zo
werkt het ook met verschillende planeten in ons universum. Als je de film
Interstellar ooit hebt gezien weet je dat een uur op de ene planeet gelijk kan
staan aan 7 jaar op aarde. Dit komt door de aantrekkingskracht van een zwart
gat in de buurt van de andere planeet. Je wordt dus fysiek een uur ouder maar
in dat uur worden alle mensen op aarde fysiek 7 jaar ouder. Dit laat zien hoe
relatief tijd is en hoe er dus verschillende oneindigheden bestaan met
verschillende grootten en snelheden.