Otterdijk, Cato van

 

Hallo, ik ben Cato van Otterdijk. Ik ben 18 jaar oud en ik woon in Leende. Ik doe HAVO op scholengemeenschap were di en heb hierbij het pakket E&M gekozen met als keuzevak kunst! Buiten school ben ik veel creatief bezig, ik hou ervan om te schilderen, tekenen en naaien. Ik zit nu in mijn examenjaar en daarin heb ik 2 eindwerkstukken moeten maken, voor beide heb ik het onderdeel gekozen: change the way we work. Bij dit onderwerp gaan beide werkstukken over maatschappelijke problemen.

Werkstuk 1 

OLDIES ARE GOLDIES, Papier, naaimachine, textielverf, kwasten, naalden, garen, kralen, schaar, boek circa 15x15, 2021

Mijn eerste project gaat over de vervuilende kledingindustrie, het maken van kleding kost bijvoorbeeld erg veel water, omdat materialen zoals katoen in grote getalen verbouwd worden in droge gebieden. Ook wordt er veel kleding weggegooid en hebben we nu te maken met veel fast-fashion. Een oplossing hiervoor is het hergebruiken van kleding, hiermee bedoel ik dat je oude kledingstukken en accessoires kan verbouwen tot nieuwe unieke kledingstukken, en dit heb ik dan ook gedaan. De items die ik heb gemaakt heb ik verwerkt in een catalogus. 

Als eindwerkstuk zie je een catalogus waarin de items die ik uiteindelijk allemaal heb gemaakt heb geplaatst. In de catalogus staan 2 kledingsets, 1 tas, 1 sieraad en een jasje. Elke bladzijde is keurrijk en simpel, na de kleding zie je nog een kort stukje over het proces en de kleding van tevoren. De foto’s zijn bewerkt alsof het foto’s uit de jaren 90 zijn (met een soort korrelachtig effect). Het beeld over het algemeen is vrolijk, met felle en lichte kleuren. Ik heb verschillende technieken gebruikt: naaien, fotograferen, en fotobewerking.

In de trant van we need to change the way we work is het belangrijk dat we iets gaan doen aan de vervuilende kledingindustrie. Om dit te doen heb ik oude kledingstukken/accessoires uit mijn kast getrokken en ze omgetoverd in nieuwe moderne items. Hiermee wil ik aantonen dat kleding niet zomaar moet worden weggegooid, maar dat het een nieuw leven kan worden gegeven. Bij de 2 sets heb ik kledingstukken compleet omgegooid en van 2 jurken 2 topjes, een rok en een broek gemaakt. Maar men kan ook simpel denken, een saaie witte tas kan beschilderd worden, en een spijkerjasje is ook makkelijk te pimpen met verf. Mijn visie is om te laten zien dat het mogelijk is en niet heel erg lastig hoeft te zijn. Ik heb kleding gemaakt die voornamelijk geïnspireerd is op de jaren 90 wat nu heel erg on trend is. 

En dat ziet er als volgt uit:

Dit is de omslag van het boek, deze print heb ik zelf geschilderd op een tas die ook in de catalogus staat, ik heb gekozen om deze ook als omslag te gebruiken, omdat het een goed beeld geeft van de stijl.

Dit is de eerste pagina als je het boekje openslaat, hier staat een korte uitleg over waarom ik dit gemaakt heb, en een inhoudsopgave. Ik heb besloten om dit heel simpel te houden want ik wil dat de nadruk meer ligt op de gemaakte kleding.

Dit zijn pagina 1 en 2 van de catalogus, hier heb ik van een oude jurk een 2-delige set gemaakt. Dit is natuurlijk wat lastiger, en er is wellicht wat naai-ervaring voor nodig, maar alsnog een goed voorbeeld wat laat zien wat er mogelijk is.

Dit zijn pagina 3 en 4 van de catalogus, dit is een wat simpeler voorbeeld. Van een oude witte (saaie) tas, heb ik een nieuwe unieke tas gemaakt door erop te schilderen met leerverf. 

Hier zijn pagina 5 en 6 weergeven, net als op de eerste 2 pagina's een wat lastiger uit te voeren project. In dit geval heb ik van een maxi-jurk een tweedelige set gemaakt.

Dit zijn pagina 7 en 8, ook dit is weer een simpel voorbeeld, ik had een elastiekje liggen met de smiley kraal die ik in mijn haar droeg op de basisschool en een oude parelketting van carnaval.. samen kan je hier een soortgelijk sieraad mee maken, die nu helemaal in zijn!

Hier zie je pagina 9 en 10, een goed voorbeeld van iets wat iedereen kan! ik heb van een oude spijkerjack de mouwen afgeknipt en er met textielverf op geschilderd. vervolgens heb ik met letterkraaltjes en een speld een simpele broche gemaakt.

Hier zijn pagina 11 en 12, hier heb ik een aantal van de items neergezet zoals ze er eerst uitzagen. Je ziet bijvoorbeeld de lange jurk, die nu de 2-delige set van pagina 5 en 6 is.

En ten slotte pagina 13, waarop je een paar foto's ziet van mijn proces. Bijvoorbeeld waar ik aan het schilderen ben.

Met deze catalogus heb ik duidelijke voorbeelden laten zien, van hoe mensen hun oude kleding een nieuw leven in kunnen blazen om zo de vervuilende kledingindustrie tegen te gaan. De vervuiling wordt alleen maar erger, dus we need to change the way we work!

Ik heb de stijl van mijn werk voornamelijk geïnspireerd op het werk van de Japanse artiest: Takashi Murakami, hij schildert altijd dezelfde smiley-bloem en gebruikt felle kleuren. Ik heb het ''logo'' van de smiley die druipt hierop geïnspireerd en ook op veel van de werken terug laten komen.

werkstuk 2

Egoïst?, gemengde techniek op canvas,50x50 cm, 2021

Het probleem wat ik wil aankaarten in project 2 is dat er van alles aan de hand is in de wereld, maar dat maar weinig mensen zich inzetten om hier iets aan te doen. Als metafoor hiervoor heb ik mensen neergezet als beschermengelen die dus eigenlijk de wereld waarop zij leven moeten beschermen. Echter is men vaak meer met zichzelf bezig. Daarom heb ik het werk de Egoïst? genoemd. Met een vraagteken, want kan je mensen hier wel de schuld van geven?

Het canvas is bedekt met kranten, waarop wolken zijn geschilderd waar regen en bliksem uitvalt, je ziet verschillende engel figuren, allen met gesloten ogen en een ongeïnteresseerde blik. Eén van de engelen is geschilderd met acrylverf en de anderen zijn geschetst. Verder zie je aluminiumfolie wat ook geknipt is in de vorm van een wolkachtig figuur, en uitgeknipte bloemen en zwanen uit een tijdschrift. Het schilderij is vierkant van vorm en de compositie is overall en dynamisch, er zit asymmetrie en herhaling in. Er zit niet echt diepte of ruimtelijkheid in het werkstuk, het is meer te omschrijven als een soort collage. Met licht ook niet, het is een vlak beeld. Er is gewerkt met secundaire kleuren in zachte tinten. De kleuren zijn zuiver, licht en complementair. Er zijn veel verschillende technieken gebruikt, er is geschilderd, geschetst, geknipt en geplakt.

In de huidige maatschappij wordt er snel met vingers gewezen, de overheid moet iets doen aan het milieu, de jongeren moeten stoppen met corona verspreiden en alle agenten zijn corrupt. Dit klopt natuurlijk lang niet altijd, en vaak houden mensen zich als individu totaal niet bezig met hoe zij de wereld kunnen verbeteren. Dit wilde ik laten zien in dit werkstuk, de engeltjes staan voor de mensen die in plaats van zich bezig te houden met al het slechte wat er gebeurt (dit heb ik afgebeeld met de krantenartikelen) met zichzelf bezig zijn. Mensen moeten vaker zelf eens kijken naar wat zij kunnen doen in plaats van alleen maar zeuren. 

Met dit werk ben ik uit mijn comfortzone gestapt, in plaats van de gekleurde schilderingen die ik normaal maak wilde ik een keer iets doen in de vorm van een soort collage en allerlei verschillende stijlen mengen. De kranten met donderwolken staan voor al het slechte wat er gebeurd in de wereld en de engeltjes dus voor de mensen.

Het is geïnspireerd op engelachtige taferelen zoals de schildering die op het plafond is gemaakt van het paleis van Versailles.