Willemsen, Elise
Elise Willemsen
Hoi hoi! Welkom op mijn kunstpagina! Mijn naam is Elise
Willemsen, ik ben 17 jaar oud en ik doe momenteel eindexamen vwo. In de afgelopen
jaren heb ik veel geleerd in het vak kunst beeldend. Zelf ben ik iemand die
graag achter alles een betekenis zoekt. Ik vind het daarom belangrijk dat er
een boodschap in mijn werken zit. Door veel te onderzoeken, probeer ik de
juiste keuzes te maken. In deze drie jaar heb ik geleerd dat alles beter in een
geheel past wanneer je onderdelen weg laat die niet van belang zijn.
In mijn afstudeerwerken hoop ik een duidelijke boodschap over te brengen en een beeld neer te zetten waarin alles samenkomt. Ik heb bij beide werkstukken gekozen voor het thema ‘time matters’. Om tot een goed eindwerk te komen heb ik gekeken naar andere kunstenaars en veel onderzoeken uitgevoerd. Zo heb ik mijn eerste eindwerk geïnspireerd op de stijl van Adam Riches en in mijn tweede eindwerk heb ik een enquête afgenomen bij mensen over verschillende lichamen en gezichten en gekeken wat hun voorkeur gaf.
Change, animatie, 3 minuten en 7 seconden, 2020
Change is een video waarin verschillende gekraste
tekeningen te zien zijn, afgewisseld met afbeeldingen waarvan de hoofden geblurd zijn. De tekeningen zijn met pen gemaakt. Door het filmpje
heen loopt een hartslag. Als je goed kijkt zie je dat het gekras en de afbeeldingen iets uitbeelden,
namelijk een levensfase. De geblurde afbeeldingen zijn de fases die ik al heb meegemaakt in mijn leven en de fases die uitgedrukt zijn in tekeningen heb ik nog niet meegemaakt. De afbeeldingen zijn geblurd zodat iedereen zichzelf erin kan vinden. Iedereen heeft deze fases al gehad of moet ze nog
meemaken. Denk bijvoorbeeld aan de eerste stapjes, het eerste woordje, een huis
kopen of een kind krijgen. In Change staat alles door elkaar. De
volgorde is naar onze mening niet chronologisch. Maar wat zou dat nou betekenen
als dat in het echte leven ook zo zou zijn? Wat nou als we geboren worden als
een opa of oma, vervolgens afstuderen, dan pas leren praten en uiteindelijk
doodgaan als een baby? Dit is wat tijd met ons doet. Er worden richtlijnen
gesteld waarin wordt gezegd dat het normaal is dat je tussen de 10 en 18
maanden leert lopen. Met Change wilde ik laten zien dat we niet alles kunnen
plannen. Soms loopt het leven nou eenmaal anders dan dat we eigenlijk zouden
willen, maar ook dat geeft niet. Ook met verandering moeten we leren omgaan en leren dat we niet alles onder controle kunnen hebben.
Het werkstuk To have, To want, To get is driedimensionaal en laat drie verschillende
gezichten zien die met een zwarte marker getekend zijn op drie kleurloze transparante platen met daartussen twee groene transparante platen. Deze platen staan
op een houten blok en het is geëxposeerd in een donkere ruimte met een lichtbron
van achteren. Ook in dit werkstuk staat het thema ‘time matters’ centraal. To
have, To want, To get laat zien dat we onszelf moeten accepteren. Door de
jaren heen zijn we steeds kritischer naar onszelf gaan kijken. De een vindt dat
hij flaporen heeft, de ander denkt dat hij een scheve neus heeft en weer een ander vindt
zichzelf te dik. We gaan onszelf vergelijken met alle perfecte plaatjes op social
media en streven naar een nieuw ideaal. We kijken niet naar wat we al hebben,
maar we kijken naar wat we willen. Met nieuwe medische middelen kunnen we dit
zelfs krijgen. We corrigeren alle oneffenheden waar we onzeker over zijn, maar vervolgens duikt er weer
een nieuw ideaal op. We willen erbij horen en passen ons uiterlijk daar maar weer op aan.
Hoe vaker we dit doen, hoe meer we onszelf verliezen. Twintig jaar later sta je voor
de spiegel: alles is aangepast en van de buitenkant lijk je perfect. Je bent
alleen niet meer wie je was. Ondanks alles voel je je waarschijnlijk eenzaam en wil je weer
terug naar de oude ‘gelukkige’ ik. Dit beeld is wat je terugziet in dit
afstudeerwerk. Drie gezichten waarin de tijd jou verandert van iets wat je had,
naar iets wat je wilde, naar iets wat je krijgt.
